«بوشهر نهنگ پیرن ،خاک پای مرد دریان سی خومون ای خاک خورشید اول و آخر دنیاست»
عمرم منی تو امیر عرشیا خودمه دیگه
دور مدرسه رفتنت بگردوم الهی الهی الهی
ای مو دور اون چشات بگردوم
