بگذار زندگی راه خودش را برود.. بگذار خیال کند که ما هنوز برای گردش یک سال دیگر، یک روز دیگر، یک بوسه‌ی دیگر به او وفادار خواهیم ماند... بگذار نداند که ما در پریشانی پرسش‌هایمان بارها با مرگ خوابیده‌ایم... ما برای زندگی، نه به هوا نیازمندیم نه به عشق، نه ...

من به آغاز زمین نزدیکم. نبض گل‌ها را می‌گیرم. آشنا هستم با، سرنوشت ترِ آب ، عادت سبز درخت. روح من در جهت تازه اشیا جاری است. روح من کم سال است. روح من گاهی از شوق، سرفه‌اش می‌گیرد. روح من بیکار است: قطره‌های باران را، درز آجرها را، می‌شمارد. ...

فرض می کنم هستی. من از استعاره ها و کنایه ها سر در نمی آورم.همین که ساده می گویی دوستت دارم ٬ باور می کنم ؛ همین که پشت هیچ حرفی قایم نمی شوی ٬ یا لبخندی که تحویلم نمی دهی را به اتفاق نسبت نمی دهی ٬ من باورت ...

همه چیز به من بستگی داشت،مثل آمدن و نیامدن،مثل دوست داشتن و نداشتن، اینکه همواره چیزی مستقیما به شما و تنها به شما بستگی داشته باشد پس از مدتی احساس خسته کننده ای از یک طرفه بودن را در شما لبریز میکند، وقتی شاد بودم میتوانستم بخندم یا وقتی که ...