اونآییڪه تو این مدټ باهاشون اس ام اس بازی می‌ڪردین.. اونآ واقعی‌َن.. ❤💙

اِسمتو میزارم روی پسرم چون جوابی ندارم برای تٺوی روی دسٺم.. 💔

مثل بار اولِ خوردن خرمالو با اون طعم گَسِ عجیب‌ش می خوای شیرینیش رو تو دهنت مزه مزه کنی زبونت تو دهنت نمی چرخه در حالیکه داری زبونتو به سقفِ دهنت می زنی و صداییکه بی اختیار در میآری خنده ات می گیره.. با همه در موردش حرف می زنی ...

از میدان کاج تا چهارراه سرو را پوشانده است. برف بر چشم انداز نگاه من می بارد تا برج میلاد که از همه ی سروها و کاجها قدبلندتر است و مثل یک آدم بلاتکلیف در سرمای این همه برف یخ زده است! دربند، شانه هایش را می تکاند و برف ...

ما لالیم! داریم ݪاݪ بازی می‌کنیم.. ما با این همه نقص برای صحبت کردن... باز هم برای صحبت کردن کوتاهی می‌کنیم... مشکلی پیش میاد صحبت نمیکنیم.. ناراحتیم، حرف نمی‌زنیم .. کاش لاقل حرفامون رو بزنیم، نزاریم بمونه توی دݪمون و روی هم جمع بشه.. 🌻

و زندگی؛ دو سه خط نُت بود، که باهم نواختیمش. 🍃

‍ برایت مینویسم غزلواره ای با رخصت پرواز بی نیاز از هر آنچه نیست که بودن یا نبودنش ؛ آنچنان دردی از من، تو، و بی پرده ما دوا نمیکند می نویسمت با تمام حس من بودنم نقل قول از تمام شاعرانگیم تا نُت شود در بال و پرت نغمه ...

به دوستی گفتم غمگینم و هرکاری می کنم چَپه‌ست و اشتباهی . دوستم گفت یه روز خیلی دور ما توی خونه مون ناودوون داشتیم ، از همون لوله های بزرگ سفالی که آب رو از سرپشت بوم به حیاط می‌برن ، کبوترای خنگ سر این ناودوونه لونه درست می کردن ...

‍ همهمه منم ! که به کُنهِ سکوتِ #تو به چهارمیخ‌ کشیده شده‌ام‌‌ . تو را گُریزی هست هنوز؛ که گذشته می‌دانی و اشاره می‌خوانی ! . مرا اُمیدی نیست امّا؛ که آینده “صوتی” ست؛ و صدایِ سکوتْ از #من، دور,,,, . .

شاید خوشبختی همین باشد که با خودت نگویی کاش جای دیگری بودم کار دیگری داشتم یک آدم دیگری بودم 🍃

یک ابدیّتِ هزار ساله تقدیم به افسوس ها و ناله هایی که تمامی نداشتند در زیر کوله بار رنج ها. به آدم هایی که رنگ های عمرشان را فدای منفعت های ناقصِ لبریز از کم و کاست میکنند. به رود هایی پر پیچ و خم که از کوه های معرفت ...

زیباترین قول تو این است که هرگز باز نخواهی آمد. زاده‌ی قول تو هستم در غبار پس می‌دانم که رنج در خانه است در انتهای پله‌ها خانه دارد تنها انزوای من است که در باران مرا شکر می‌کند که تا صبح فردا زنده هستم چرا تمام هفته را با پاروی ...

یک خودخواهیِ بی حسابی در دوست داشتن است. اینکه همه چیز را به خاطر خودت می خواهی. حالش خوب باشد تا تو حالت خوب بشود. به آرزوهایش برسد تا تو خوشحال شوی. سلامت و رو به راه باشد تا تو خیالت راحت شود. مشکلاتش تمام شوند تا تو سرِ راحت ...

تولدٺ مبارڪ🎉 دوسٺ جآن.. دست‌های تو نمیزاره غم و بغل کنم...

سُلطانِ شکر، تلخ به کامَم کرده.. از باده نگو، زهر به جامَم کرده ! . بازارِ محبت که کساد‌َست و خراب؛ از بس که دلت غُصّه به نامَم کرده.. .

همین که بدانی یک نفر به تکرارَ ت دلبسته خودِ معجزه است...! .

بنظرم آدم، بی‌دلیل به کسی فکر نمی‌کنه؛ بی‌دلیل کسی رو دوست نداره، بی‌دلیل کسی رو فراموش نمی‌کنه. بعضی از آدما، بدون اینکه خودشون بدونن خوبن، بدون اینکه حرف بزنی، حالت رو می‌فهمن، بدون اینکه لمسشون کنی، حست می‌کنن. بعضیا مرز آدم بودن رو رد می‌کنن، واسه همینه که ابدی می‌شن. ...

ملکه های واقعی تاج‌های‌ یکدیگر را فیکس‌ می‌ڪنند.. 😀 👑 🙋 Real Queens Fix Each Others Crowns

زندگی در این جهان هیچ وقت به قشنگی عکسهایی که می‌بینیم نبوده و نخواهد بود. هر روز که می‌گذرد، مشکلات و دردها با ما بزرگ می شوند، قد می کشند و روزی با ما پیر خواهند شد و حقیقت این است که آرامش ابدی فقط با مرگ به سراغ ما ...

وقتی کسی از بین دونفر حذف می شود، هر دو به نوعی متروک می شوند، خالی از آن دیگری... چیزهایی در آنها می ماند و چیز های دیگری ، جای قبلی ها را می گیرد! یکجور متلاشی شدن، گاهی تمیز و چیده شده و گاهی پر از ترک و ریزش... ...