قسمت دوم: ترک تحصیل... .
قسمت دوم: ترک تحصیل... .
#پدرم گفت:هرچی درس خوندی کافیه.. موقع خوردن صبحانه، همون طور که سرش پاین بود ... با همون اخم و لحن تند همیشگی گفت ... هانیه ... دیگه لازم نکرده از امروز بری مدرسه.. . تا این جمله رو گفت، لقمه پرید توی گلوم ... #وحشتناک ترین حرفی بود که می تونستم اون موقع روز بشنوم ... بعد از کلی سرفه، در حالی که هنوز نفسم جا نیومده بود ... به زحمت خودم رو کنترل کردم و گفتم ... ولی من هنوز #دبیرستان... . خوابوند توی گوشم ... برق از سرم پرید ... هنوز توی شوک بودم که اینم بهش اضافه شد... . - همین که من میگم ... تا همین جاشم زیادی درس خوندی... . از جاش بلند شد ... با داد و بیداد اینها رو می گفت و می رفت ... اشک توی چشم هام حلقه زده بود ... اما اشتباه می کرد، من آدم ضعیفی نبودم که به این راحتی عقب نشینی کنم... . از خونه که رفت بیرون ... منم وسایلم رو جمع کردم و راه افتادم برم مدرسه ... مادرم دنبالم دوید توی خیابون... . - هانیه جان، مادر ... تو رو #قرآن نرو ... پدرت بفهمه بدجور عصبانی میشه ... برای هر دومون شر میشه #مادر ... بیا بریم خونه... اما من گوشم بدهکار نبود ... من اهل تسلیم شدن و زور شنیدن نبودم.به هیچ قیمتی.... .
قسمت سوم: آتش.. .
چند روز به همین منوال می رفتم #مدرسه... پدرم هر روز زنگ می زد خونه تا مطمئن بشه من خونه ام ... می رفتم و سریع برمی گشتم ... مادرم هم هر دفعه برای پای تلفن نیومدن من، یه #بهانه میاورد ... تا اینکه اون روز، پدرم زودتر برگشت. . با چشم های سرخش که از شدت #عصبانیت داشت از حدقه بیرون می زد ... بهم زل زده بود ... همون وسط خیابون حمله کرد سمتم ...موهام رو چنگ زد و با خودش من رو کشید تو... . اون روز چنان کتکی خوردم که تا چند روز نمی تونستم درست راه برم ... حالم که بهتر شد دوباره رفتم مدرسه ... به زحمت می تونستم روی صندلی های چوبی مدرسه بشینم... . هر دفعه که پدرم می فهمید بدتر از دفعه قبل کتک می خوردم ... چند بار هم طولانی مدت زندانی شدم ... اما عقب نشینی هرگز جزء صفات من نبود.. . بالاخره پدرم رفت و پرونده ام رو گرفت... وسط حیاط #آتیشش زد ... هر چقدر #التماس کردم. نمرات و تلاش های تمام اون سال هام جلوی چشم هام می سوخت ... هرگز توی عمرم عقب نشینی نکرده بودم اما این دفعه فرق داشت ... اون #آتش داشت جگرم رو می سوزوند.. تا چند روز بعدش حتی قدرت خوردن یه #لیوان آب رو هم نداشتم. خیلی داغون بودم.. . حالا #داستان #عروس کردن من شروع شد.. . ادامه دارد
#پدرم گفت:هرچی درس خوندی کافیه.. موقع خوردن صبحانه، همون طور که سرش پاین بود ... با همون اخم و لحن تند همیشگی گفت ... هانیه ... دیگه لازم نکرده از امروز بری مدرسه.. . تا این جمله رو گفت، لقمه پرید توی گلوم ... #وحشتناک ترین حرفی بود که می تونستم اون موقع روز بشنوم ... بعد از کلی سرفه، در حالی که هنوز نفسم جا نیومده بود ... به زحمت خودم رو کنترل کردم و گفتم ... ولی من هنوز #دبیرستان... . خوابوند توی گوشم ... برق از سرم پرید ... هنوز توی شوک بودم که اینم بهش اضافه شد... . - همین که من میگم ... تا همین جاشم زیادی درس خوندی... . از جاش بلند شد ... با داد و بیداد اینها رو می گفت و می رفت ... اشک توی چشم هام حلقه زده بود ... اما اشتباه می کرد، من آدم ضعیفی نبودم که به این راحتی عقب نشینی کنم... . از خونه که رفت بیرون ... منم وسایلم رو جمع کردم و راه افتادم برم مدرسه ... مادرم دنبالم دوید توی خیابون... . - هانیه جان، مادر ... تو رو #قرآن نرو ... پدرت بفهمه بدجور عصبانی میشه ... برای هر دومون شر میشه #مادر ... بیا بریم خونه... اما من گوشم بدهکار نبود ... من اهل تسلیم شدن و زور شنیدن نبودم.به هیچ قیمتی.... .
قسمت سوم: آتش.. .
چند روز به همین منوال می رفتم #مدرسه... پدرم هر روز زنگ می زد خونه تا مطمئن بشه من خونه ام ... می رفتم و سریع برمی گشتم ... مادرم هم هر دفعه برای پای تلفن نیومدن من، یه #بهانه میاورد ... تا اینکه اون روز، پدرم زودتر برگشت. . با چشم های سرخش که از شدت #عصبانیت داشت از حدقه بیرون می زد ... بهم زل زده بود ... همون وسط خیابون حمله کرد سمتم ...موهام رو چنگ زد و با خودش من رو کشید تو... . اون روز چنان کتکی خوردم که تا چند روز نمی تونستم درست راه برم ... حالم که بهتر شد دوباره رفتم مدرسه ... به زحمت می تونستم روی صندلی های چوبی مدرسه بشینم... . هر دفعه که پدرم می فهمید بدتر از دفعه قبل کتک می خوردم ... چند بار هم طولانی مدت زندانی شدم ... اما عقب نشینی هرگز جزء صفات من نبود.. . بالاخره پدرم رفت و پرونده ام رو گرفت... وسط حیاط #آتیشش زد ... هر چقدر #التماس کردم. نمرات و تلاش های تمام اون سال هام جلوی چشم هام می سوخت ... هرگز توی عمرم عقب نشینی نکرده بودم اما این دفعه فرق داشت ... اون #آتش داشت جگرم رو می سوزوند.. تا چند روز بعدش حتی قدرت خوردن یه #لیوان آب رو هم نداشتم. خیلی داغون بودم.. . حالا #داستان #عروس کردن من شروع شد.. . ادامه دارد
۶.۰k
۲۷ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.