آدم های شلخته را دوست دارم. می توانی در کنارشان با لباس ر

آدم های شلخته را دوست دارم. می توانی در کنارشان با لباس راحتی بنشینی و هر حرفی توی دلت سنگینی می کند بزنی و نگران اینکه جمله ای بهشان بر بخورد یا وسط حرف هایت بگویند مراقب باش چایی ات نریزد روی فرش هم نباشی. وقتی می گویم حرفی بهشان بر نمی خورد به این خاطر است که اکثرا توی عالم خودشانند و اصلا حواسشان نیست چه می گویی اما تو خالی میشوی و می دانی کسی هست که بتوانی در خانه اش خودت را سبک کنی . شلخته ها با نگاه و زبان تیزشان دل و روحت را خط نمی اندازند و رهایت می کنند تا هر کاری دلت می خواهد برای بهتر شدن حالت انجام بدهی و سسی که گوشه ی لبت مانده را تا آخر غذا خوردن همان جا نگه داری بدون اینکه نگران تذکر کسی بشوی و لذت چشیدنش را از دست بدهی. می توانی وقتی خداحافظی میکنی محکم در آغوششان بگیری بدون اینکه بگویند مراقب باش خط اتوی لباست خراب نشود یا بهتر نیست گوشه ی روسری ات را با آن گوشه اش هم اندازه کنی؟ شلخته ها چقدر دوست داشتنی اند و چقدر به درد دوست بودن می خورند. وقتی حالت از آدم آهنی های منظم بهم خورده است و می خواهی کمی پاهایت را دراز کنی و عمییییییق نفس بکشی.

#مریم_علوی_میلانی