یک امسال را بیایید کینه ها و کدورت های کهنه را کنار نگذار
یک امسال را بیایید کینه‌ها و کدورت‌های کهنه را کنار نگذاریم و دور نریزیم. بریزیم‌شان توی گونی، با خودمان ببریم‌شان به سال بعد. بعد توی همین تعطیلات که وقتش را داریم، بنشینیم و بگذاریم‌شان جلوی‌مان، یکی‌یکی برشان داریم و براندازشان کنیم. ببینیم چی توی هرکدام‌شان هست که ما را این‌قدر رنج می‌دهد یا خشمگین می‌کند.
کِی و کجاش را پیدا کنیم که رابطه یا رفاقت‌مان آغشته‌ی کینه و کدورت شد. بعد آرام تیغ بیندازیم زیر این چرک کهنه‌ی متراکم، بکشیم و ببریم: یا رومی روم، یا زنگی زنگ، یا این بافتِ متعفن را دور بیندازیم و یک رابطه، یک رفاقت را نجات بدهیم در این واویلای روزگارِ قحطی محبتِ ناب. یا که نه، آن آخرین رگ‌ها و عصب‌ها را هم ببریم؛ نگذاریم بیشتر از این از روح و جان ما تغذیه کند. یک امسال را بیایید روراست باشیم با خودمان؛ با آن‌چه هستیم و نیستیم. آن‌چه می‌خواهیم و نمی‌خواهیم.
#حسین_وحدانی
کِی و کجاش را پیدا کنیم که رابطه یا رفاقت‌مان آغشته‌ی کینه و کدورت شد. بعد آرام تیغ بیندازیم زیر این چرک کهنه‌ی متراکم، بکشیم و ببریم: یا رومی روم، یا زنگی زنگ، یا این بافتِ متعفن را دور بیندازیم و یک رابطه، یک رفاقت را نجات بدهیم در این واویلای روزگارِ قحطی محبتِ ناب. یا که نه، آن آخرین رگ‌ها و عصب‌ها را هم ببریم؛ نگذاریم بیشتر از این از روح و جان ما تغذیه کند. یک امسال را بیایید روراست باشیم با خودمان؛ با آن‌چه هستیم و نیستیم. آن‌چه می‌خواهیم و نمی‌خواهیم.
#حسین_وحدانی
۳۹۴
۲۸ اسفند ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.