ای که روی دوش منه تا به قیامت علمت

ای که روی دوش منه تا به قیامت علمت
دست خدا پشت سرِ مدافعان حرمت

روبه روی گنبد تو همیشه تعظیم می کنم
برا دفاع از حرمت جونمو تقدیم می کنم

روزای من با حسرت زیارت تو شب میشه
شهادتینم آخرش لبیک یا زینب میشه

چیکار کنم که خاک غم نشینه رو مرقد تو
باد مخالف نزنه به پرچم گنبد تو

رو خون این همه رفیق مگه میشه پا بزاریم
مگه میتونیم حرمو یه لحظه تنها بزاریم

اون که با سنگ تفرقه نورِ چراغ و می زنه
پاش برسه با تبرش ریشه ی باغ و می زنه

دلم میخواد هرجا میرم عشق تورو جار بزنم
تو دهنِ دشمنا با دست علمدار بزنم

اونا که هر دفه میام بهم میگن دیگه نرو
یه روز رو سنگ قبرمن می نویسن اسم تورو