گفت:

گفت:
دلی که شکسته،
مثل دست و پایِ شکسته می ماند...
ترک هایش، زخم هایش
جوش خورده
ولی جایش مانده است
بهتر شده، اما خوب نشده
روز اولش نشده
دلِ شکسته مثل دست و پای شکسته می ماند...
روزها و شب ها را پشت سر هم مقاومت می کند؛
به خودش فشار می آورد که محکم باشد
که به خودش ثابت کند چیزی نشده؛
تازه چقدر این جایِ ترک ها بهش می آمده اند!
اما
دلِ شکسته
مثل استخوانِ شکسته،
به سالگرد خُرد شدنش که نزدیک می شود،
تو بگو هرقدر هم که قوی باشد اصلا؛
هی درد هایش تکرار می شوند،
هی جای زخم ها می سوزند و آتش می گیرند!
هی خاطراتش می شوند فیلم سینمایی و حیف که این تراژدیِ جدایی اسکار نمی گیرد!!!
گفت:
مواظب دل های شکسته باشید
شیشه ای ترند
نازک ترند و رنجورتر...
به اخمی،
به بی توجهیی،
به حرفی،
عطری،
آهنگی،
می شکنند و ذره ذره می میرند و یکهو به خودت می آیی و میبینی تمام شده اند
گفت:
دلی که یک بار شکسته محتضریست که بودنش هر لحظه احتمالیست
مواظب دل های دور و بری هایتان...
مواظب دل های شکسته باشید!