کمی آهسته
کمی_آهسته
فیلم مصاحبه انوشه انصاری را موقع اسکار نگاه می کنم
مثل برخی هنرپیشه های هالیوودی ژست های عجیب و غریب نگرفته است
مثل برخی زنهای فرش قرمزی، در مسابقه برهنگی نمی تازد
از نزدیک به صورت اش نگاه می کنم؛
چین و چروک های دور چشمش به وضوح مشخص است
مثل برخی زنان از روی شرم میانسالی، کنار چشمانش را بوتاکس نکرده است
احتمالا شاید به این دلیل که به چروک های دور چشمانش افتخار می کند
یکیشان شاید یادگار استرس رفتن به فضا باشد
به عنوان اولین زن گردشگری فضایی دنیا
چندتایی شان شاید یادگار تلاشی است که منجر شد به کسب جایزه سیمونز که به کارآفرینان موفق زن در زمینه فن آوری داده میشود
به لب هایش نگاه می کنم
بنابر برخی استانداردهای موثق داخلی! لب بالایش نیاز به تزریق ژل دارد
و عجیب که دندانهایش لمینت نیست که مثل مروارید بدرخشد روی فرش قرمز
شاید باید به این فکر می افتاد که بینی اش را عمل کند
یا موهایش را اکستنشن کند
یا شاید...
شاید خودش را، همانگونه که هست دوست دارد....
بنیانگذار مسابقه ده میلیون دلاری "انصاری اکس-پرایز"، حتما آنقدر پول دارد که یک لباس براق و دنباله دار برای چنین شبی بخرد
اما لباس موقر و ساده با شالی متفاوت اما خلاقانه، مرتبط با نوع کار و دانش خود، می پوشد
و عجیب آنکه هیچ کدام از دوستان حاضر در فضای مجازی آماده برای حمله و درج کامنت های پر هیاهو
نمی نویسند که انوشه با این لباس یا آن کار، آبروی ایران را برد.
حتی آنها هم نمی توانند چنین بگویند
زنی که جایزه کارآفرین برتر برده و
نامش در فهرست تاجران موفق آمریکاست
نوشه زنی است که گوشواره ای بر گوش دارد به علامت زنانگی
و انگلیسی را با لهجه آدمهای سیب زمینی داغ در دهان، صحبت نمی کند که بگوید من خیلی آمریکایی هستم
به طرز بهت آوری خودش هست
چه آنگاه که به فضا می رود
چه آنگاه که بین زمینیان است
و با اعتماد به نفس صورتش را آرایش کرده
و لباسی از جنس دانش و تلاش بر تن کرده
و دنیا را وا می دارد در گوگل نامش را جستجو کنند.
القصه،
پیام من برای زنان این است که
مهم نیست که چروک های دور چشممان یادگار فضا باشد یا زمین
راه اندازی یک شرکت بزرگ باشد یا تربیت یک انسان شریف و مفید؛
مهم آن نیست که ترکیب بینی مان یا سایز دور کمرمان چگونه و چقدر است
مهم آن است که چشمه اعتماد به نفس درون ما زنها بجوشد
و صورتمان را رنگی دیگر بخشد.
و من،
برای زنان سرزمین ام
اعتماد به نفسی از این جنس را آرزو می کنم
و دوست داشتن خود را...
فیلم مصاحبه انوشه انصاری را موقع اسکار نگاه می کنم
مثل برخی هنرپیشه های هالیوودی ژست های عجیب و غریب نگرفته است
مثل برخی زنهای فرش قرمزی، در مسابقه برهنگی نمی تازد
از نزدیک به صورت اش نگاه می کنم؛
چین و چروک های دور چشمش به وضوح مشخص است
مثل برخی زنان از روی شرم میانسالی، کنار چشمانش را بوتاکس نکرده است
احتمالا شاید به این دلیل که به چروک های دور چشمانش افتخار می کند
یکیشان شاید یادگار استرس رفتن به فضا باشد
به عنوان اولین زن گردشگری فضایی دنیا
چندتایی شان شاید یادگار تلاشی است که منجر شد به کسب جایزه سیمونز که به کارآفرینان موفق زن در زمینه فن آوری داده میشود
به لب هایش نگاه می کنم
بنابر برخی استانداردهای موثق داخلی! لب بالایش نیاز به تزریق ژل دارد
و عجیب که دندانهایش لمینت نیست که مثل مروارید بدرخشد روی فرش قرمز
شاید باید به این فکر می افتاد که بینی اش را عمل کند
یا موهایش را اکستنشن کند
یا شاید...
شاید خودش را، همانگونه که هست دوست دارد....
بنیانگذار مسابقه ده میلیون دلاری "انصاری اکس-پرایز"، حتما آنقدر پول دارد که یک لباس براق و دنباله دار برای چنین شبی بخرد
اما لباس موقر و ساده با شالی متفاوت اما خلاقانه، مرتبط با نوع کار و دانش خود، می پوشد
و عجیب آنکه هیچ کدام از دوستان حاضر در فضای مجازی آماده برای حمله و درج کامنت های پر هیاهو
نمی نویسند که انوشه با این لباس یا آن کار، آبروی ایران را برد.
حتی آنها هم نمی توانند چنین بگویند
زنی که جایزه کارآفرین برتر برده و
نامش در فهرست تاجران موفق آمریکاست
نوشه زنی است که گوشواره ای بر گوش دارد به علامت زنانگی
و انگلیسی را با لهجه آدمهای سیب زمینی داغ در دهان، صحبت نمی کند که بگوید من خیلی آمریکایی هستم
به طرز بهت آوری خودش هست
چه آنگاه که به فضا می رود
چه آنگاه که بین زمینیان است
و با اعتماد به نفس صورتش را آرایش کرده
و لباسی از جنس دانش و تلاش بر تن کرده
و دنیا را وا می دارد در گوگل نامش را جستجو کنند.
القصه،
پیام من برای زنان این است که
مهم نیست که چروک های دور چشممان یادگار فضا باشد یا زمین
راه اندازی یک شرکت بزرگ باشد یا تربیت یک انسان شریف و مفید؛
مهم آن نیست که ترکیب بینی مان یا سایز دور کمرمان چگونه و چقدر است
مهم آن است که چشمه اعتماد به نفس درون ما زنها بجوشد
و صورتمان را رنگی دیگر بخشد.
و من،
برای زنان سرزمین ام
اعتماد به نفسی از این جنس را آرزو می کنم
و دوست داشتن خود را...
۱.۷k
۲۴ آذر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.