خدای من!!

خدای من!!
اعتراف می‌کنم
گاهی در پیچ و خم روزگار و رنج ها
تو را نادیده گرفته ام...
و وجودت در وجود کارهایم کم جلوه کرده...
❤ ️ آنوقت مـن ماندنم و تنهایی و ترسهایم...
درها دیوار می شد به رویـم
و امیدهایم یک آرزوی دور از دسترس...
☘ ️ ولی تو هر بار از عشق بی پایانت
به من آنچنان تابیدی و نور دادی
که من شرمسارتر و مشتاق‌تر و مخلص‌تر از همیشه به درگاهت بازگشتم
و با چشمانی گریان فریاد زدم
❤ ️ الهی!!!
تنـها نـور وجود توسـت که دلـم را آرام می کند
و مرا در شب ها تاریک دنیا بی سرپناه نمی گذارد
پس مرا به حال زارم رها نکن
و پر رنگ تر از همیشه
به روز و شب دلـم بتاب!! 😔 .