یه کوه یخم سرد و بی حوصله

یه کوه یخم سرد و بی حوصله
که دست تو میخواد خرابم کنه
من عادت ندارم به این حس خوب
به دستی که می تونه آبم کنه

تو حواترین دختر عالمی
غرورم زیاده،کمش می کنی
یه دیوونه عاشق نمیشه ولی
می دونم یه روز آدمش می کنی

یه کوه غرور و کشیدی زمین
یه کوه غرورم،به بادم بده
من از زندگی با خودم خسته ام
من عاشق نمیشم تو یادم بده

تو یادم بده زندگی کردن و
کنار تو عاشق شدن سخت نیست
بجز تو که بی خواب آغوشتم
خیالم کنار کسی تخت نیست

کسی رو به روته که تا پای جون
به قول و قرارش عمل می کنه
یه دیوونه وقتی اراده کنه
خدا رو هم حتی بغل می کنه

بلرزون غرورم رو توی چشام
دل سنگ و سرد من و سست کن
دل و عشق و آغوش و لبخندت و
بچین توی پاکت برام پست کن

یه کوهم که می تونه از این به بعد
پناه غم و زخم و دردت بشه
یه آغوش گرمم برا خنده هات
چقد خوبه گاهی تو سردت بشه
شاعر: هانی ملک زاده