این زیباترین کافه دنیا بود. با همین والورها و علاالدین هایی که بد می سوختند، با قوری های گلدار و چین های گوشه چشم مادر ... مادر کافه چی نبود، عشق بود #خاطره ها
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.