به چشم پر ز جادویت کمان قوس ابرویت به جعد و خط گیسویت گلوی همچو مینویت به ناوکهای مژگانت سیاهی های چشمانت به برق روی دندانت صدف لبهای خندانت به سیمای پر از نورت به خلق پر شر و شورت عزیزا مبتلا گشتم مکن از خود مرا دورت . #ابراهیم علیپور
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.