بعضی بودنها هست که آرام آرام بیچاره ات میکند. بودنهایی که

بعضی بودنها هست که آرام آرام بیچاره ات میکند. بودنهایی که تکلیفت را مشخص نمیکنند. هستند و نیستند. انگار خودشان هم نمی دانند . میدانی، تردید همیشه از ارزش ماجرا کم میکند. باید مصمم باشد. پایش را توی یک کفش کند و کلافه ات کند از بس در انتخابش مطمئن است. کاری کند از خودت بپرسی مگر من چه هستم؟ باید بودنش را صبح ها موقع صبح بخیر گفتن و شبها موقع خواب حالی ات کند.
آنجور بودن ها، که نمیدانی اش، که مطمئنت نمیکند به بودنش، بدون آنکه خودت متوجه اش باشی بیمارت میکند. یک روز از خواب بیدار میشوی و میبینی بیدار نمیشوی.
آنها که کج دار و مریز میروند را یکبار برای همیشه پشت در بگذار. بعد از آن نفس کشیدن آسانتر میشود...