‍ برشی از کارگاه

‍ #برشی_از_کارگاه


** وقتی درباره خود حرف میزنیم مفهوم سایه (shadow) را باید بررسی کنیم. سایه بخشی از ناخودآگاه است که در همه وجود دارد. نیمه پنهان شماست. یافتن خویشتن مستلزم شناخت و مواجه با سایه است اما به دلیل پیچیدگی ساختاری سایه همیشه اطلاعات دقیق به شما نمیدهد. سایه انبار همه چیزهایی است که دوستشان ندارید. محلی برای پنهان کردن آنها. انبار ضعف های آدمهاست. انسانها خودشان به سمت رمزگشایی از سایه نمیروند چون دوست ندارند ضعیف پنداشته شوند. سایه عمدتاً چیزهای نخواستنی است ولی لزوماً بد هم نیست.
"خود" جنبه بیرونی شماست. "خویشتن" جنبه درونی شما. بیشتر آدمها گرفتار خود هستند و نمای بیرونی. اما برخی آدمها، آگاهانه انتخاب میکنند و شجاعت به خرج میدهند و سراغ خویشتن خود خود میروند که به آن سفر قهرمانی میگوییم. در این سفر سایه ها موانعی هستند که نمی گذارند شما با خویشتنتان مواجه شوید.
تفسیر دوباره خود، خودشناسی یعنی انداختن نورافکن به انبار تاریک چیزهایی که دوستشان ندارید. نور انداختن روی سایه اتفاقات زیر را به همراه دارد:
- شما ارزش های خود را پیدا میکنید. ارزش ها چیزهایی هستند که به هیچ عنوان از آنها نمیگذرید.
- با ضعف هایتان آشنا میشوید
- نقاط قوت اصیل خود را می شناسید