ما برای آدمها،مناظر مختلفی رو به تصویر میکشیم.

ما برای آدمها،مناظر مختلفی رو به تصویر میکشیم.
برای بعضی ها شبیه به قبرستون هستیم ! اونها فکر میکنن در درون ما کشته یا فراموش شدن.
در عین حال،برای بعضی ها متروکه ایم.
یک جایی ما رو ترک کردن و حاضر نیستن به ما برگردن چون ما برای اونها مرور تلخ ترین خاطرات ایم.
برای عده ای حکم پیاده رو یا یک خیابون رو داریم.
از روی ما،از کنار ما رد میشن ...
گاهی هر روز
اما چیزی از طرف ما توجهشون رو جلب نمیکنه.
برای بعضی ها حکم جنگل رو داریم.
اونها ما رو تنها در خوشی هاشون سهیم میدونن،لحظات خوب رو در سایه ی ما،در کنار ما هستن
اما تعداد کمی از اونها در آتیش سوزی هامون به سمتمون میان و اما ...
برای عده ای دریا هستیم.کنار ما،ساحل اونهاست.
گاهی به آغوشمون میان
اونقدر زیاد که غرق میشن در ما
ما دریاها،افرادی رو که از عمق ما نمیترسن، تا سر حد مرگ به آغوش میکشیم !