به خانه ام سری بزن، بهار را بهانه کن

به خانه ام سری بزن، بهار را بهانه کن
دوباره خلوت مرا، بیا پر از ترانه کن

مرور کن مرا، ببین چقدر با تو شاعرم
دل بهانه گیر را، بمان و بی بهانه کن

تمام واژه های من به پای چشمهای تو!
ببار و دفتر مرا، تو ناب و عاشقانه کن

زلال بی دریغ من! شبیه ماجرای عشق!
تبسمی کن و مرا، بهار جاودانه کن

شبیه بغض پنجره، پر از هوای بارشم
در این هوای اطلسی، در این دقایق غزل
به خانه ام سری بزن، بهار را بهانه کن