توی ِحَموم یَوآشَکی دآشتَعم،سیگآر میکِشیدَعم.
توی ِحَموم یَوآشَکی دآشتَعم،سیگآر میکِشیدَعم.
یِع نِگآ بِع بیرون میندآختَعم عَ لآی ِدَر،یِع پُکــ بِع سیگآر میزَدَعم.
نَخِ اَوَلو کِشیدَعم؛خآستَم بِرَم سَروقَتِ نَخ دُوُم...
عآخِع خِعلی کَم فُرصَتِش پیش میومَد بِتونَعم دور عَ چِشمِش سیگآر بِکِشَم؛همیشِع خودِش بآعآم بود.
توی ِهَمین اَفکآر غَرق بودَعم کِع بآ ضَربِع دَرِ حـموم عَ جآ پَریدَعم
دودِ سیگآرعَم توی ِحَلقَم جآ موندُ بِع سُرفِع اُفتآدَعم.
عونَم نِگَرآن شُد و خودِشُ پَرت کَرد دآخِل ِحَموم...
عِنقَد نِگَرآنَعم بود کِع سیگآرِ توی ِدَصتَم و خآکِستَر سیگآر ِقَبلیِ روی ِسِرآمیک رُ نَدید.
دَصتآی ِدآغِش کَمَرَم رُ بِع آتیش کِشید.
بلآخَرِع سُرفَم تَموم شُد.
عونَم سَرِش رُ پآیین اَندآخت و بیرون رَفت.
خِعلی تَعَجُب کَردَعم؛هَروَخ سیگآر میکِشیدَعم یِع سآعَت َبَعدِش عَ بوی ِتَنَم میفَهمید وَلی الآن جِلوی ِچشآش بودَعمُ نَدید.
شآیَدعَم خودِش رُ بِع نَفَهمیدَن؛زَد.
قِید سیگآر کِشیدَن رُ زَدَم و بیرون عومَدَعم.
روی ِتَخت دِرآز کِشیدِغ بود.
روم نِمیشُد بِع چِشآش نِگآ کُنَم.
عونَم بِدون اینکِع نِگآم کُنِع گُف:
عَ کِی تآ حآلآ بآ لِبآس میری حَموم؟
سُکوت کَردَمُ سَرَم رُ پآیین اَندآختَم.
بلآخَرِع سَرِش رُ بآلآ آوُرد و نِگآم کَرد.
اِشآرِع کَرد بِرَم پیشِش...
نَزدیکِش شُدَم و خودِش دَستَمو کِشید تآ پَرت شَم تُ بَغَلِش...
عَ روی ِ میزِ کِنآرِ تَخت یِع نَخ سیگآر بَردآشت و روشَنِش کَرد.
بآ چِشآی غَمگینِش نگآم کَرد و گُف:
عَ سیگآرِ دُوُمِت یِع کآم گِرِفتِع بودی و نِصفِع موند؛دُرُستِع؟
بآزَعم جَوآب نَدآدَعم.
یِع کآم عَ سیگآر گِرِف و بآ تَلخَندی سیگآر رُ دَصتَم دآد.
روی ِموهآمُ بوسید و صِدآی ِتَحلیل رَفتَش بِع گوشَم رِسید:
-اَگِع دوصَم دآشتی؛حَتیٰ تو تَنهآییت کآرآیی کِع عَزَشون مُتِنَفِرَم رُ اَنجآم نِمیدآدی!
-چون میتَرسیدی کِع عَز دَستَم بِدی؛اَمآ طُ،نَع دوصَم دآری؛نَ تَرس ِ عَز دَص دآدَنَم رُ..
یِع نِگآ بِع بیرون میندآختَعم عَ لآی ِدَر،یِع پُکــ بِع سیگآر میزَدَعم.
نَخِ اَوَلو کِشیدَعم؛خآستَم بِرَم سَروقَتِ نَخ دُوُم...
عآخِع خِعلی کَم فُرصَتِش پیش میومَد بِتونَعم دور عَ چِشمِش سیگآر بِکِشَم؛همیشِع خودِش بآعآم بود.
توی ِهَمین اَفکآر غَرق بودَعم کِع بآ ضَربِع دَرِ حـموم عَ جآ پَریدَعم
دودِ سیگآرعَم توی ِحَلقَم جآ موندُ بِع سُرفِع اُفتآدَعم.
عونَم نِگَرآن شُد و خودِشُ پَرت کَرد دآخِل ِحَموم...
عِنقَد نِگَرآنَعم بود کِع سیگآرِ توی ِدَصتَم و خآکِستَر سیگآر ِقَبلیِ روی ِسِرآمیک رُ نَدید.
دَصتآی ِدآغِش کَمَرَم رُ بِع آتیش کِشید.
بلآخَرِع سُرفَم تَموم شُد.
عونَم سَرِش رُ پآیین اَندآخت و بیرون رَفت.
خِعلی تَعَجُب کَردَعم؛هَروَخ سیگآر میکِشیدَعم یِع سآعَت َبَعدِش عَ بوی ِتَنَم میفَهمید وَلی الآن جِلوی ِچشآش بودَعمُ نَدید.
شآیَدعَم خودِش رُ بِع نَفَهمیدَن؛زَد.
قِید سیگآر کِشیدَن رُ زَدَم و بیرون عومَدَعم.
روی ِتَخت دِرآز کِشیدِغ بود.
روم نِمیشُد بِع چِشآش نِگآ کُنَم.
عونَم بِدون اینکِع نِگآم کُنِع گُف:
عَ کِی تآ حآلآ بآ لِبآس میری حَموم؟
سُکوت کَردَمُ سَرَم رُ پآیین اَندآختَم.
بلآخَرِع سَرِش رُ بآلآ آوُرد و نِگآم کَرد.
اِشآرِع کَرد بِرَم پیشِش...
نَزدیکِش شُدَم و خودِش دَستَمو کِشید تآ پَرت شَم تُ بَغَلِش...
عَ روی ِ میزِ کِنآرِ تَخت یِع نَخ سیگآر بَردآشت و روشَنِش کَرد.
بآ چِشآی غَمگینِش نگآم کَرد و گُف:
عَ سیگآرِ دُوُمِت یِع کآم گِرِفتِع بودی و نِصفِع موند؛دُرُستِع؟
بآزَعم جَوآب نَدآدَعم.
یِع کآم عَ سیگآر گِرِف و بآ تَلخَندی سیگآر رُ دَصتَم دآد.
روی ِموهآمُ بوسید و صِدآی ِتَحلیل رَفتَش بِع گوشَم رِسید:
-اَگِع دوصَم دآشتی؛حَتیٰ تو تَنهآییت کآرآیی کِع عَزَشون مُتِنَفِرَم رُ اَنجآم نِمیدآدی!
-چون میتَرسیدی کِع عَز دَستَم بِدی؛اَمآ طُ،نَع دوصَم دآری؛نَ تَرس ِ عَز دَص دآدَنَم رُ..
۷.۹k
۲۸ دی ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.