"گر تو آزاد نباشی، همه دنیا قفس است

"گر تو آزاد نباشی، همه دنیا قفس است
هر کجا هست، زمین تا به ثریا، قفس است"*
فکر اگر ماند، به تُنگی و گرفتارش شد
بهر ماهی، همه جا، برکه و دریا قفس است
ولی از بهر قناری، که دلش آزاد است
خانه اش، عرش خدا، ظاهرش اما قفس است
شد زمین گیر جهان، هرکه، به خود شد عاشق
سهم خودخواه، ز سرمایه ی فردا، قفس است
در پی شادی و آزادیِ از نفست باش
هی نزن ضجه، نکن ناله: خدایا قفس است....
این جهان، رحم کن و باز کن از غیب، دری
گر تو، دربند خودی، عرش معلا قفس است
نیست آزاد، کسی که، به خودش دل بسته
گر تو آزاد نباشی، همه دنیا قفس است