💭
💭
هوای تو ک به سرم میزند،
دیگر هیچ چیز در این جهانِ خاکی
باعث و بانی آرامش فکر و دلم نمیشود...
هیچکس ''تو'' نمیشود!
هیچکس جای خالیت را حتی برای ثانیه ای پر نمیکند...
و چه غریبانه گره میخورم در تنهایی خود...
کاش برای لحظه ای محو چشمانت بشوم
تا حتی برای ثانیه ای هم که شده طعم گَس ارامش حضورت را تجربه کنم
اما چشمهایم را که باز میکنم
دوباره
به کابوس یخ زده ی زندگی ام باز میگردم...
و برای هزارمین بار طعم تلخ نبودنت را تجربه میکنم،
کاش بدانی تحمل نبودنت و
تمرین فکر نکردن به تو حتی برای لحظه ای هر چند کم،
چقدر طاقت فرساست...
میدانم که اگر بدانی چه دردی میکشم، حتی برای لحظه ای هم نمیگذاری که من در این کابوس ذره ذره جان بدهم و با صدای گریه های زخم الود خودم از خواب برخیزم...
حداقل برای لحظه ای چشمان دریایی ات را نصیبم کن
تا طعم ارامش را دوباره تجربه کنم
حتی در ''خواب''
هوای تو ک به سرم میزند،
دیگر هیچ چیز در این جهانِ خاکی
باعث و بانی آرامش فکر و دلم نمیشود...
هیچکس ''تو'' نمیشود!
هیچکس جای خالیت را حتی برای ثانیه ای پر نمیکند...
و چه غریبانه گره میخورم در تنهایی خود...
کاش برای لحظه ای محو چشمانت بشوم
تا حتی برای ثانیه ای هم که شده طعم گَس ارامش حضورت را تجربه کنم
اما چشمهایم را که باز میکنم
دوباره
به کابوس یخ زده ی زندگی ام باز میگردم...
و برای هزارمین بار طعم تلخ نبودنت را تجربه میکنم،
کاش بدانی تحمل نبودنت و
تمرین فکر نکردن به تو حتی برای لحظه ای هر چند کم،
چقدر طاقت فرساست...
میدانم که اگر بدانی چه دردی میکشم، حتی برای لحظه ای هم نمیگذاری که من در این کابوس ذره ذره جان بدهم و با صدای گریه های زخم الود خودم از خواب برخیزم...
حداقل برای لحظه ای چشمان دریایی ات را نصیبم کن
تا طعم ارامش را دوباره تجربه کنم
حتی در ''خواب''
۶.۹k
۲۴ اسفند ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.