کام دنیا بر لبم هرگز نشد اما گذشت

کام دنیا بر لبم هرگز نشد اما گذشت
کس چه میداند چه ها بر ما گذشت
خنده بر لب بغض دنیا خورده ایم
خنده و بغض جهان یک جا گذشت
گوشه ای تسلیم تقدیری که بود
دیگر از من طرح این دعوا گذشت
گر چه آن زیبا گذشت از عشق من
درد عشق زیباست پس زیبا گذشت
سینه ام شهری سونامی دیده است
قایق از دریای طوفان زا گذشت
عکس سلفی های من با بغض خویش
شاعری از کوچه های بی کسی تنها گذشت
عینک خوشبینی ام در قاب سست اعتماد
کام دنیا بر لبم هرگز نشد اما گذشت...