این ساعت، این هوا، این فصلِ زیبا، نیازی نیست دلیلی برایِ

این ساعت، این هوا،‌ این فصلِ زیبا، نیازی نیست دلیلی برایِ غصه خوردن پیدا کنید. هرکه رفت خدا به همراهش، دستِ خودتان را بگیرید و خود را به یک قدم زدن در این هوایِ یک نفره دعوت کنید، باور کنید بستنی خوردن با خودتان در این هوا ، شکلک در آوردن برایِ بچه هایِ توی کوچه، بیرون آوردنِ لباس هایِ قدیمی که در جیبش پولِ خورد باشد، آشِ رشته یِ خانه ی مادربزرگ، همه و همه به فکر و خیالِ کسی که حتی لیاقتِ دوست داشتن را نداشت ارجحیت دارد...