قرارمان

قرارمان 
همین بهار 
زیر شکوفه های شعر...!
آنجا که واژه ها 
برای تو گل می کنند !
آنجا که حرف های زمین افتاده ام ،
دوباره سبز می شوند 
وَ دست های عاشقمان 
گره در کارِ سبزه ها می اندازند ؛
قرارمان زیرِ چشم های تو !
آنجا که شعر 
نم نم شروع می شود...!