آدمش را که پیدا کردید...

آدمش را که پیدا کردید...
همه را کنار بزنید و برایش جا باز کنید!
مغز و قلبتان را از همه چیز خالی کنید و هیچ ترازویی برای مقایسه باقی نگذارید!
آنوقت اجازه بدهید...
اجازه بدهید به چشم هایتان خیره شود...
اجازه بدهید دستانتان را ببوسد؛
اجازه بدهید هرچقدر که دلش می خواهد،
شما را به آغوش بگیرد؛
اجازه بدهید پشت بند حرف هایتان ذوق کند؛ بگوید الهی بمیرم ، الهی دورت بگردم و...
باور کنید، بی آنکه بفهمید...
وابسته می شوید و عشق دوباره جان می گیرد!
زندگی زیست است،
نه فیزیک و ریاضی ...
که آن قدر قاعده و عدد ...
و ماشین حسابی اش کرده اید...!