من درد را با قلب خود، پیمانه کردم
من درد را با قلب خود، پیمانه کردم
پیمانه را هم نذر یک، میخانه کردم
میخانه و ساقی و مِی، جای تو خالی
خالی ز درد و خون، دلِ دیوانه کردم
دیوانه چون در هر سرا، سُکنا گزیند
سُکنا به کنجِ خلوتِ ویرانه کردم
ویرانه بود و صد چو من، دیوانه و مست
مستی نه من ، با مردم بیگانه کردم
بیگانه بودی با من و قلب پر از درد
من درد را با قلب خود ، پیمانه کردم
جواد نوری(آبان)
پیمانه را هم نذر یک، میخانه کردم
میخانه و ساقی و مِی، جای تو خالی
خالی ز درد و خون، دلِ دیوانه کردم
دیوانه چون در هر سرا، سُکنا گزیند
سُکنا به کنجِ خلوتِ ویرانه کردم
ویرانه بود و صد چو من، دیوانه و مست
مستی نه من ، با مردم بیگانه کردم
بیگانه بودی با من و قلب پر از درد
من درد را با قلب خود ، پیمانه کردم
جواد نوری(آبان)
۱.۶k
۱۷ مرداد ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.