آیینه های روشن زیبایی اَت بخیر

آیینه های روشن زیبایی اَت بخیر
تشویش عاشقانه ی رؤیایی اَت بخیر

از هر کجا که می گُذری ، بوسه بشکفد
در بُهت قافیه ، غزل آرایی اَت بخیر

لب را چو غنچه کردن و چسباندنش به هم
در انتهای بُغض ، صف آرایی اَت بخیر

گاهی زبان به روی لبت ، خیس می خورد
گُل بوسه چیدن از لب بالایی اَت بخیر

بعد از حسین_منزوی ، این سبک از آنِ من
شور غزل گرفتن نیمایی اَت بخیر

خلوت گُزینی ات به دل شب به یاد من
تکرار با ردیف " نمی آیی !؟ " اَت بخیر

من! قرن هاست در پی رسوایی توأم
در عشق من ، طلیعه ی رسوایی اَت بخیر

حالا که باز یافتمت ، سر گران نکن
در مَن یَزید عشق ، شکیبایی اَت بخیر

دیروز را به خاطر تو ، گریه کرده ام
دستور بر معاشقه فرمایی اَت بخیر