همه چیز درباره ذوالجناح اسب با وفای

همه چیز درباره ذوالجناح اسب با وفای
امام حسین (ع) :

در زمان پیامبر اسلام حضرت محمد(ص)
همسرش خانم خدیجه که زنی ثروتمند بود
بهترین اسب عرب را برای پیامبر(ص)
خرید و اسب امام حسین(ع) از نوه های
اسب پیامبر اسلام(ص) است. رنگ بدن اسب
امام حسین(ع) را گویند که سفید بود. امام
حسین(ع) از بهترین و حلال ترین گیاهان و
سبزیجات به اسبش غذا می داد. به اسبش
نامهربانی نمی کرد بار زیاد بر او نمی گذاشت.
در مسافرت ها اول به اسبش آب می داد بعد
خودش آب می خورد نام اسب حضرت امام
حسین(ع) ذوالجناح بود (یعنی دارای دوبال
بهشتی) که سریع ترین و قوی ترین اسب
روزگار خودش بود در تاریخ آمده یاران یزید
خیلی سعی و تلاش کردند که صاحب اسب
امام حسین(ع) بشوند، اما اسب فقط به امام
حسین(ع) و اهل بیت محترم(ع) سواری می
داد. و به هیچ کس دیگری سواری نمی داد و
چموش می شد. اسب فقط به اهل بیت(ع) عشق
داشت. در کتاب های تاریخی آمده که امام
حسین(ع) هر راهی را یکبار می رفت فورا
آنرا یاد می گرفت اسبی بود که شهامت داشت
و از سگ و گرگ و شیر و پلنگ نمی ترسید
و امام حسین(ع) او را از بچگی بزرگ کرده
بود خیلی با امام انس و الفت داشت و در زیبائی
و راهواری بی نظیر بود.

وقتی که سیدالشهدا حضرت اباعبدالله امام
حسین(ع) در سرزمین کربلا بر روی زمین
جنگ قرار گرفت و براثر جراحات فراوان
خون از بدن او جاری گردید، اسب آن حضرت
که بدنش نیز تیر خورده بود بدن مطهر امام را
با زبانش لیسید وقتی ا حساس کرد که حرکتی
ندارد یال و پیشانی خود را به خون مطهر او
آغشته و رنگین کرد و شیهه کنان از دست لشکر
ظلم یزید گریخت، تا به پشت خیمه رسید دختران
پیامبر(ص) صدای شیهه سوزناک او را شنیدند
و اسب سفید زخمی بی صاحب را دیدند و پیام
شهادت امام حسین(ع) را از حالات و حرکتهای
اسب دریافت کردند و دور اسب مظلوم حلقه
زدند و گریه می کردند.
اما این اسب شهادت حزن انگیز امام حسین
(ع) را تحمل نکرد و با حالت یأس و اندوه ۳
روز آب و علف نخورد و آنقدر پشت خیمه
بخاطر عشق بر امام حسین(ع) سرش را بر
زمین و خاک کربلا زد تا جان باخت. خانواده
محترم امام حسین(ع) با احترام او را در باغ
نخلستان خرما خاک کردند. اصحاب گویند در
جنگ روز عاشورا حضرت امام حسین (ع)
حتی کوچکترین تازیانه و شلاق و چوبی بر
اسبش نزد. بلکه اسب حرفهای امام حسین(ع)
را گوش و عمل می کرد ........