یکی تو میگویی یکی او ، یکی تو میگویی یکی او
یکی تو میگویی یکی او ، یکی تو میگویی یکی او
و آنقدر این داستان ادامه پیدا میکند، که دیگر نه تو میگویی و نه او!
و نیمی از روابط، به همین سادگی عقیم میشوند!
حلقه ی مفقوده ی نسلِ ما، آرامش است.
آرامشی که گاهی خودمان نداریم، اما از عالم و آدم انتظارش را داریم.
مشکل غرورِ بیجاست غروری که دقیقاً آنجا که نباید،خرجش میکنیم!
مشکل تنوع طلبی ست!که اگر این نشد،فدای سرمان، هستند امثالِ اینها و آنها که جایِ خالیِ هم را پر میکنند!
نسلِ ما، پر از حلقه های مفقوده ای است، که راستش را بخواهید،
حوصله ی پیدا کردنش را نداریم!
خودمان را انداختیم داخلِ سراشیبیِ روابطی که، میدانیم به دره ختم میشود، اما ترجیح میدهیم از مسیر لذت ببریم...
و آنقدر این داستان ادامه پیدا میکند، که دیگر نه تو میگویی و نه او!
و نیمی از روابط، به همین سادگی عقیم میشوند!
حلقه ی مفقوده ی نسلِ ما، آرامش است.
آرامشی که گاهی خودمان نداریم، اما از عالم و آدم انتظارش را داریم.
مشکل غرورِ بیجاست غروری که دقیقاً آنجا که نباید،خرجش میکنیم!
مشکل تنوع طلبی ست!که اگر این نشد،فدای سرمان، هستند امثالِ اینها و آنها که جایِ خالیِ هم را پر میکنند!
نسلِ ما، پر از حلقه های مفقوده ای است، که راستش را بخواهید،
حوصله ی پیدا کردنش را نداریم!
خودمان را انداختیم داخلِ سراشیبیِ روابطی که، میدانیم به دره ختم میشود، اما ترجیح میدهیم از مسیر لذت ببریم...
۲.۴k
۱۸ آبان ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.