باید سکوت کنی و به جای قانع کردنِ آدم ها، استوار و مصمم،

باید سکوت کنی و به جای قانع کردنِ آدم ها، استوار و مصمم، مسیرِ هدف هایت را دنبال کنی، بگذار تصور کنند نمی توانی،
که شدنی نیست و داری بیهوده تلاش می کنی !
تو محدود به زمان و مکان و نظرها "نیستی"،
و برای مسیری که سختی اش را به جان خریده ای، توضیحی به هیچکس بدهکار...
که پیروزی را فقط با عمل نشان می دهند نه با کلام...
بگذار آدم ها در دنیای محالات خودشان بمانند
و زیر لب، آیه های رکود بخوانند، تو راه خودت را برو...
مادامی که به مقصد رسیدی؛ خودشان مفهومِ توانستن را به چشم می بینند.
و می پذیرند باورهایی فراتر از باورِ آنها هست که به اهدافی فراتر از اهداف آنها می رسد.
و یاد می گیرند که بعد از این، هیچکس را از دریچه ی توان و اعتقادات خودشان قضاوت نکنند.
جسورانه بایست و فاتح قله های محال باش...
فراموش نکن؛
دنیا به آدم های بلند پرواز و اتفاقات تازه نیاز دارد..!