اگر باور کنی یا نه تو را در خواب میدیدم

اگر باور کنی یا نه تو را در خواب میدیدم
دو چشمان قشنگت را شراب ناب میدیدم
چه زیبا بود چشمانت میان خلوت آن شب
منم تاریکی محض و تو را مهتاب میدیدم
ولی یک آن شدم حیران تو یک شهزاده ای انگار
تو را در وسط رویا بسی شاداب میدیدم
میان آن هیاهو و هجوم فکر و اندیشه
خودم آریوی جنگاور تو را یوتاب میدیدم
چنان آرامشی دادی به قلب پر ز تشویشم
که گیسوی بلندت را شبیه تاب میدیدم
نشد گیرم در آغوشت ولیکن آن تنِ نازت
چو مروارید غلطان در صدف نایاب می دیدم