چه ساده عادت جای تمام نداشتنهایم را پر کرد...
چه ساده عادت جای تمام نداشتنهایم را پر کرد...
چه ساده خوگرفته ام به نگاه های این غریبه های آشنا ...
جه ساده فراموش کردم تمام اشک های هر شبه ام را...
احساس شگفتی است در لا به لای فاصله ها گم شدن...
و من دوباره تنها یی را با تک تک سلول هایم حس می کنم!
چه ساده خوگرفته ام به نگاه های این غریبه های آشنا ...
جه ساده فراموش کردم تمام اشک های هر شبه ام را...
احساس شگفتی است در لا به لای فاصله ها گم شدن...
و من دوباره تنها یی را با تک تک سلول هایم حس می کنم!
۱۰.۵k
۰۶ بهمن ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.