ما با آدمی که وارد رابطه ازدواج میشویم،

ما با آدمی که وارد #رابطه ازدواج میشویم،
در حال بازی یک سناریو هستیم. درست شبیه صحنه یک نمایش.

هر نقشی را که ما بپذیریم، قطعا آدم مقابلمان باید نقش رو به روی ما را بازی کند. این نمیشود که گلایه کنیم یک عمر به من ظلم کرد و طاقت آوردم، پس او ظالم قطعی است.
در حقیقت تو پذیرفتی که نقش مظلوم و قربانی برای تو باشد، تو رُل خود را بازی کردی ، رُل یک قربانی! به خوبی هم بازی کردی! و این پذیرش تو از آدمی که نقش مقابل توست، ظالم قوی تری ساخت. تو خواستی مظلوم بمانی، پس ظالم را تقویت کردی.

رابطه ازدواج فقط دو حالت دارد: برد - برد. باخت_ باخت.
این نمیشود که یکی دیکتاتور و زورگو و بی عاطفه باشد و مادام با تهدید طرف مقابل و ایجاد محدودیت به اهداف خودش برسد و بگوید: من برنده شدم و او بازنده یا فخر کند به اینکه آدمش کردم.

اتفاقاً آدمی که با مسلکی این چنین به اهدافش میرسد بازنده است. زورگویی، خودخواهی، با تهدید به اهداف رسیدن، بی وفایی، شما را به قطع بازنده میکند. چرا که شما با این رفتارها دل میشکنید و میترسانید و آرام آرام آدم مقابل از شما فاصله میگیرد، و در این فاصله آنچه آسیب خواهد دیدید قطعا رابطه است.

رابطه #ازدواج یا یک بازی برد_برد است یا باخت_ باخت. او رشد کند و عزت داشته باشد شما هم برنده اید. او سرخورده و قربانی باشد. شما هم بازنده اید.
.