الکی لایک نزن اگه حوصلشو داری بخون اگه نه رد شو برو ...

الکی لایک نزن اگه حوصلشو داری بخون اگه نه رد شو برو ...
و تاریخ چگونه ما را قضاوت خواهد کرد ؟
نسل دنیای مجازی .. نسل فیلتر ..نسل سانسور.. نسلی که لذت های کوچک دنیای مجازی را به لذت های بزرگتر اما غیر قابل دسرس دنیای واقعی ترجیح داد.. نسل عشق ها و اشتیاق های مجازی... دلخوشی های مجازی و حتا دلشکستن های مجازی..
آیا کسی خواهد گفت که چرا به دنیای صفر و یک پناه بردیم ؟
کسی ازما دفاع خواهد کرد؟
جواب ساده است و غم انگیز.. ما از دینای واقعی فرار کردیم چون دلخوشی هایمان را از ما گرفتند.. ما به دنیای مجازی پناه بردیم .. چرا که اینجا میتوانستیم به درد هایمان بخندیم.. میتواستیم از رنج ها و غصه هایمان لطیفه بسازیم و به نداشته هایمان بخندیم.. اینجا میتوانستیم چیزها یا کسانی که باعث آزارمان میشود راحت بلاک کنیم و دیگر آنها را نبینیم.. اینجا فارق از دهه 60 یا 70 یا حتا 80 همه در یک چیز مشترکن.. نداشتن دلخوشی در دنیای واقعی.. ما از آرزوهایمان فانتزی ساخیتم.. از خواسته هایمان جک ساخییم.. نداشته هایمان را پشت خنده های مجازی پنهان کردیم تا مظلوم ترین و بی دفاع ترین و شاید بی آزار ترین نسل این مملکت را بسازیم..
ما از دینای واقعی فرار کردیم ...
یا شاید ما را از دنیای واقعی فراری دادند...

kurd man
پی نوشت>به خوابگردها نخندید
آنها زندگی را
در خواب ادامه می دهند
انگار
منتظر آدمهایی هستند
که در خواب هایشان ته نشین شده است
آدمهای رفته
روزی به خواب هایمان
برمی گردند
مثل ماهی ها به دریا
و
پرندگان به جنگل
به خوابگردها نخندید
آنها
پرندگانی هستند
که از خوابی به خوابی دیگرکوچ می کنند