در ادامه پست قبل
در ادامه پست قبل
استان خوزستان غنیترین استان ایران در زمینهٔ منابع نفت و گاز است که در حال حاضر عمدهٔ درآمد کشور از راه صدور این دو محصول طبیعی حاصل میشود. حال بر روی دریای بیکران نفت، همان ثروت ملی با فقر و نبود امکانات در حال غرقشدن است.
در سال ۱۳۰۸ خورشیدی نخستین چاه نفت ایران توسط گروهی بریتانیایی به سرپرستی ویلیام ناکسدارسی در شهر مسجدسلیمان در خوزستان حفر و نفت از آن استخراج شد. این چاه که به «چاه شماره یک» مشهور است، نخستین چاه نفت در جهان است که از آن در مقیاس صنعتی نفت استخراج شده، و اولین گام در تاسیس صنعت نفت ایران و شرکت نفت انگلوپرشین بودهاست.
وقتی نخستین چاه نفت جهان، در این استان بهرهبرداری شد، مردم این استان در زیر نور شدید آفتاب جنوب با امید، چشم به داربستهای آن بسته بودند تا شاید این استان رونقی بگیرد و مردم به وضعیت زندگی و معیشتی خود سرو سامانی دهند. اما این روزها با ورود به این استان، جز اندوه چیز دیگری عایدت نمیشود.
چند روز پیش از طریق ایمیلی، عکسهای مختلفی که از یکی از مناطق این استان گرفته شد به دستم رسید. پیگیرش که شدم متوجه شدم این عکسها بهتازگی گرفته شده و چقدر مردم در وضعیت بد معیشتی بهسر میبرند. اولش که نگاه میکنی اگر متوجه نشوی فکر میکنی عکسهایی از آفریقاست. ولی با خواندن توضیحاتاش متوجه میشوی چقدر به دوردستها رفتی، در حالیکه همین چند محله پایینتر، آفریقای دیگری است که شاید مسئولان ترجیح میدهند در همان هزارتوی بینامونشان بمانند.
استان خوزستان غنیترین استان ایران در زمینهٔ منابع نفت و گاز است که در حال حاضر عمدهٔ درآمد کشور از راه صدور این دو محصول طبیعی حاصل میشود. حال بر روی دریای بیکران نفت، همان ثروت ملی با فقر و نبود امکانات در حال غرقشدن است.
در سال ۱۳۰۸ خورشیدی نخستین چاه نفت ایران توسط گروهی بریتانیایی به سرپرستی ویلیام ناکسدارسی در شهر مسجدسلیمان در خوزستان حفر و نفت از آن استخراج شد. این چاه که به «چاه شماره یک» مشهور است، نخستین چاه نفت در جهان است که از آن در مقیاس صنعتی نفت استخراج شده، و اولین گام در تاسیس صنعت نفت ایران و شرکت نفت انگلوپرشین بودهاست.
وقتی نخستین چاه نفت جهان، در این استان بهرهبرداری شد، مردم این استان در زیر نور شدید آفتاب جنوب با امید، چشم به داربستهای آن بسته بودند تا شاید این استان رونقی بگیرد و مردم به وضعیت زندگی و معیشتی خود سرو سامانی دهند. اما این روزها با ورود به این استان، جز اندوه چیز دیگری عایدت نمیشود.
چند روز پیش از طریق ایمیلی، عکسهای مختلفی که از یکی از مناطق این استان گرفته شد به دستم رسید. پیگیرش که شدم متوجه شدم این عکسها بهتازگی گرفته شده و چقدر مردم در وضعیت بد معیشتی بهسر میبرند. اولش که نگاه میکنی اگر متوجه نشوی فکر میکنی عکسهایی از آفریقاست. ولی با خواندن توضیحاتاش متوجه میشوی چقدر به دوردستها رفتی، در حالیکه همین چند محله پایینتر، آفریقای دیگری است که شاید مسئولان ترجیح میدهند در همان هزارتوی بینامونشان بمانند.
۱.۲k
۰۶ فروردین ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.