ﺑﻬﺖ ﭘﯿﻠﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﻣﻮﻧﯽ ﭘﯿﺸﻢ

ﺑﻬﺖ ﭘﯿﻠﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﻣﻮﻧﯽ ﭘﯿﺸﻢ

ﻧﻪ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻣﯿﺸﻢ

ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺗﻮﺭﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﮐﺮﺩﻡ

ﺗﻮ ﺩﻭﺭﻡ ﺯﺩﯼ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺩﻭﺭﺕ ﻧﮕﺮﺩﻡ

ﺑﺎﺯﻡ ﺷﻮﺭﯼ ﺍﺷﮏ ﻭ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺳﺮﺩﻡ

ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﺻﺪ ﺩﻓﻌﻪ ﺩﻭﺭﻩ ﮐﺮﺩﻡ

ﻧﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﮔﻤﻮﻧﻢ ﻗﺮﺍﺭﻩ،ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺬﺍﺭﻩ

ﺩﯾﮕﻪ ﺗﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﭼﯽ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﻩ

ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺵ ﻣﺮﺩﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻩ

ﻣﻨﻮ ﺑﻐﺾ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺳﮑﻮﺕ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺷﮑﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﭼﻪ ﺁﺳﻮﻥ

ﺑﻪ ﭘﺎﺗﻢ ﺑﺴﻮﺯﻡ ﺗﻮ ﺷﻤﻌﻢ ﻧﻤﯿﺸﯽ

ﺗﻮ ﺣﻮﺍﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﻧﻤﯿﺸﯽ

ﻏﺮﻭﺭﺕ ﮔﻠﻮﻣﻮ ﺑﻪ ﻫﻖ ﻫﻖ ﮐﺸﯿﺪﻩ

ﺁﺩﻡ ﮐﻪ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﺷﻮ ﺩﻕ ﻧﻤﯽ ﺩﻩ

ﻣﻨﻮﺗﻮ ﯾﻪ ﻋﻤﺮﻩ ﺩﻭﺗﺎ ﺧﻂ ﺻﺎﻓﯿﻢ

ﺷﺪﻩ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺭﻭﯾﺎ ﺑﺒﺎﻓﯿﻢ

ﺑﺸﯿﻨﯿﻤﻮ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ

ﻭﺍﺳﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻧﺎﻣﻮﻥ ﺑﻤﯿﺮﯾﻢ

ﭼﻪ ﺳﺨﺘﻪ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻣﯿﺸﯿﻢ

ﻣﺎﻫﺎ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯿﻢ ﻭ ﺑﺎﺯﻧﺪﻩ ﻣﯿﺸﯿﻢ

ﻣﺜﻪ ﻋﺼﺮ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﻭﻣﻮﻥ

ﻭﺍﺳﻪ ﺧﯿﻠﯿﺎ ﺧﺎﻃﺮﺳﺖ ﺁﺭﺯﻭﻣﻮﻥ

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
عصر پاییزی مرتضی پاشایی