معاملات
مهمترین موردی که در تمامی معاملات اعم از پیش فروش ، بیع ، رهن ، اجاره ، قرض ، هبه و .... باید در نظر قرار داد ، ماده ۱۹۰ قانون مدنی بوده که پایهی همه معاملات میباشد و در صورت عدم رعایت آن ها معامله باطل یا غیر نافذ خواهد بود .
ماده ۱۹۰ قانون مدنی اعلان میدارد:
برای صحت هر معامله شرایط ذیل اساسی است:
۱) قصد طرفین و رضای آنها
۲) اهلیت طرفین
۳) موضوع معین که مورد معامله باشد
۴) مشروعیت جهت معامله
در ادامه به مورد ۱ و ۲ و در پست بعدی به موارد ۳ و ۴ می پردازیم
قصد طرفین یعنی طرفین معامله هر دو منظورشان یک نوع عقد باشد ، مثلا نمیشود یک طرف منظورش فروش ملک باشد و طرف مقابل منظورش صلح ملک ، در این صورت هیچ معامله ای صورت نگرفته است.
منظور از رضای آنها این است که هیچکدام از طرفین با اجبار یا اکراه ، معامله را نپذیرفته باشند در صورت اجبار معامله باطل و در صورت اکراه ، معامله غیر نافذ خواهد بود.
در خصوص اهلیت نیز منظور این است که طرفین باید اجازه معامله را داشته باشند ، محجور ، سفیه ، مجنون ، نابالغ اجازه همه معاملات یا برخی از معاملات را ندارند.
ماده ۱۹۰ قانون مدنی اعلان میدارد:
برای صحت هر معامله شرایط ذیل اساسی است:
۱) قصد طرفین و رضای آنها
۲) اهلیت طرفین
۳) موضوع معین که مورد معامله باشد
۴) مشروعیت جهت معامله
در ادامه به مورد ۱ و ۲ و در پست بعدی به موارد ۳ و ۴ می پردازیم
قصد طرفین یعنی طرفین معامله هر دو منظورشان یک نوع عقد باشد ، مثلا نمیشود یک طرف منظورش فروش ملک باشد و طرف مقابل منظورش صلح ملک ، در این صورت هیچ معامله ای صورت نگرفته است.
منظور از رضای آنها این است که هیچکدام از طرفین با اجبار یا اکراه ، معامله را نپذیرفته باشند در صورت اجبار معامله باطل و در صورت اکراه ، معامله غیر نافذ خواهد بود.
در خصوص اهلیت نیز منظور این است که طرفین باید اجازه معامله را داشته باشند ، محجور ، سفیه ، مجنون ، نابالغ اجازه همه معاملات یا برخی از معاملات را ندارند.
- ۴.۸k
- ۰۸ بهمن ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط