تبعیدگاه

روزگارم را سیاهش کرده ای بختت سیاه
زندگی ام را تباهش کرده ای بختت سیاه

خانه و تنهایی اش من را فقط دِق می‌دهد
خانه را تبعیدگاهش کرده ای بختت سیاه

واسه یِ آزارِ من با این و آن رِل میزنی
هرکه جز من را نگاهش کرده ای بختت سیاه

شانه یِ زیرِ سَرَم را با که خالی کرده ای؟
شانه ات را پرتگاهش کرده ای بختت سیاه

طفلکی دل که گمان می‌کرد می خواهی مرا-
تو دچارِ اشتباهش کرده ای بختت سیاه

"دوستت دارم تو را" های فراوانِ مرا-
تو خلاصه تویِ آهش کرده ای بختت سیاه

تو اگر رخسارِ ماهت را برای شهوتِ-
آن هوسران مثلِ ماهش کرده ای بختت سیاه

حسین حیدری"رهگذر"
مجموعه شعر از گور برگشته

۱۴۰۰/۱۱/۲۷