قاتل من

#پارت 29
تهیونگ این وسط اصلا آروم و قرار نداشت و انگار از چیزی حسابی ناراحته...
همه مشغول رقصیدن بودند که ا/ت با ذوق نگاه میکرد و لذت می‌برد...
تهیونگ روی یکی از صندلیا نشست و پا رو پا گذاشت...و با صورت عصبانی به اطراف نگاه میکرد...
که یدفعه رونیکا با حالت مستی از سر جاش بلند شود از سالن بیرون رف...
تهیونگ: یک ساعتی میشه ک رونیکا نیومده مثلا کجا رفته اون دختررر...
از سر جام بلند شم و دنبال رونیکا رفتم...
تهیونگ دنبال دختر عموش رفت که ببینه کجا رفته ک با چیزی ک دید عصبانی و رگ گردنش متورم شد دختر عموش در حال لب گرفتن با یه پسر دیگه دید...رونیکا با دیدن تهیونگ به منو و من افتاد وشروع کرد به گریه و التماس...تهیونگ نزدیک پسره شد و مشتی تو دهنش خوابوند و شروع کرد به لگد زدنش اینقد محکم میزد ک ممکن بود هر لحظه بمیره...برگشت و به بادیگارداش گف اونو ببرن و ببندن و در حد مرگ کتکش بزنن...
تهیونگ: تو اینجا چیکار میکردی هرزه هااا
رونیکا: ب..ب‌..بخشیدد...
قبل از اینکه حرفشو کامل کنه تهیونگ سیلی بهش میزنه ک رو زمین میوفته...
تهیونگ: پدر بزرگم میدونه تو چ هرزه ی هستی میخواد تو رو ب عنوان همسر بهم بدن...هاااا
رونیکا: باگریه غلط کردم بچه گی کردم منو ببخشید به بابام و بابا بزرگم چیزی نگو منو میکشن....
تهیونگ: بخدا قسم اگ الان مهمونا اینجا نبودن نمیذاشتم از این عمارت زنده بری بیرون از جلو چشام گمشو با(داد)