آوای دروغین

فصل دوم
پارت چهاردهم

^جونگکوک ویو^
روی تخت دراز کشیده بودم و داشتم زخم مچم رو بررسی میکردم...راستش وقتی رگم و زدم مست بودم...با باز شدن در اتاق دست از بررسی مچم برداشتم و به جیمین هیونگ نگاه کردم
_هیونگ؟
×پیداش کردم
ذوق زده روی تخت نشستم:واقعا؟
هیونگ تکخندی زد و سرشو تکون داد:تو ایرانه
_ایران؟
×اوهوم...آدرس دقیقشو برات میفرستم
_ممنون هیونگ...واقعا ممنون
×قابلی نداشت...واقعا میخوای بری؟
_آره...اولین پروازی که گیرم بیاد رو میگیرم
×حالا که واقعا اینطوری میخوای...حرفی نیست
^آوینا ویو^
بعد از شام همه میز رو ترک کرده بودن ولی این بابابزرگه منو نگه داشته بود...بعد از اینکه همه رفتن به سمتم برگشت و گفت:اون مردی که گفتی
پس موضوع این بود
×مرد خیلی معروفیه...راستش اول که دیدمش باورم نشد
میدونستم باور نمیکنه...اون همین الانشم خیلی ریسک کرده که منو راه داده داخل این عمارت
×ولی...بعد هم هویت تو به عنوان پسر توی کره دیدم...خواستم بگم باهامون راحت باش...هرگونه پیام یا تماسی ازش دریافت کردی بهم بگو
+باشه...میگم بهتون
×خوبه...میتونی بری
بلند شدم و به محض ترک سالن نفس راحتی کشیدم
*فردا صبح*
بعد از صبحونه سیما به زور منو داخل اتاقم فرستاده بود تا لباسام رو بپوشم و بریم بازار تا برای منم لباس بخریم
پوشیده ترین لباسم و پوشیدم و بیرون رفتم...سیما هم یه تیپ خیلی خفن زده بود که پیش تیپ من هیچی نبود