نظریات توهم ها تئوری های توطئه

تئوری‌های توطئه فراوانی مطرح شده‌اند. نظریه‌ای وجود دارد که بیان می‌کند، اصلاً فرودی اتفاق نیفتاده است و کارکنان ناسا (و بعضی اوقات دیگران) دروغ می‌گویند؛ یا اینکه فرود اتفاق افتاده ولی نه به شکل گفته شده‌است. نظریه پردازان توطئه روی شکاف‌ها و تناقضات در موارد ثبت شده‌های قدیمی در مأموریت‌ها تمرکز دارند. رایج‌ترین ایده این است که فرود با سرنشین از اول تا آخر یک دروغ بوده‌است. بعضی‌ها معتقدند که تکنولوژی فرستادن انسان به ماه ناقص بوده یا کمربند وان آلن، شراره‌های خورشیدی، بادهای خورشیدی، خروج جرم از تاج خورشیدی و پرتوهای کیهانی این سفر را غیرممکن می‌کنند.[
وینس کالدر و اندرو جانسن، دانشمندان آزمایشگاه ملی آرگون در وب‌سایت آزمایشگاه، پاسخ‌هایی با جزئیات به ادعاهای نظریه پردازان توطئه دادند.آن‌ها ثابت کردند تصاویر نشان داده شده توسط ناسا از فرود بر روی ماه به صورت پایه‌ای دقیق بوده‌است، ولی پیرو خطاهای رایجی، مانند تصویرهای دارای برچسب تقلبی یا خاطرات ناقص شخصی می‌باشد. با استفاده از روش‌های علمی، باید هر نظریه متضاد با واقعیت‌های قابل مشاهده رد گردد. نظریه «فرود واقعی» یک داستان واحد است زیرا از یک منبع ناشی می‌شود. اما هیچ وحدتی در نظریه‌های جعلی نیست، زیرا نظرات متفاوتی وجود دارند.

تعداد توطئه گران درگیرویرایش

به گفته جیمز لانگوسکی (پروفسور فضانوردی و مهندس هوا و فضا از دانشگاه پردیو)، تئوری‌های توطئه به دلیل اندازه و پیچیدگی آن‌ها امکان ناپذیراند. توطئه، ۴۰۰۰۰۰ نفری که نزدیک به ۱۰ سال در ناسا کار کرده‌اند، ۱۲ نفری که پای در ماه گذاشته‌اند، ۶نفر دیگر که به عنوان کارکنان سفینه فرماندهی و خدمات آپولو با آن‌ها پرواز کرده‌اند و۶ فضانورد دیگر که به دور ماه چرخیدند را شامل می‌شود. صدها هزار نفر شامل فضانوردان، دانشمندان، مهندسان، تکنسین‌ها و کارگران ماهر باید ساکت نگه داشته می‌شدند. لانگوسکی بر این باور است که خیلی راحت‌تر بود یک فرود واقعی صورت گیرد تا انجام این کارها برای اجرای فرود تقلبی.
تا امروز هیچ‌یک از اعضای دولت آمریکا یا ناسا که به برنامه آپولو پیوندی داشتند، نگفته‌اند که فرود روی ماه یک توطئه بوده‌است. پن ژیلت خلاصه‌ای از این را در قسمتی به نام (تئوری‌های توطئه) در برنامه تلویزیونی (پن و تلر!) در سال۲۰۰۵ نمایش داد.