ایران نامه.

زِ گیتی نَمانَد به جُز نام زِشت
اَگر شاه باشد سِتمگَر سِرِشت

فردوسی پاک‌زاد.

مُلک آن بُوَد کو نَکُنَد ظُلم بَر رَعیَّت
نَه آن کِه مال رَعیَّت خورد به حِجله و بَزم

ناصرخسرو قبادیانی.

به ظُلم شاه دِل رَعیَّت بِسوخت
خدا را داد اَز این بیداد جوخت

باباطاهر هَمدانی.

یادداشت:

جوخت : جُستن در زبان های ایرانی محلی به معنی فریاد زدن یا درخواست یاری.

شَهَنْشاه گَر داد زِ آیین نَبُرد
زِ تَختَش به نِفرین رَعیَّت سِپُرد

𐏋اَنگَرَمَیْنو𐏋