شبهه ای معروف درباره امام حسن مجتبی ( ع )
این پاسخ رو شخصا با مقداری کمک از منابع نوشتم .
متاسفانه جدیدا شبهه کردند امام حسن ( ع ) نعوذبالله فردی مطلاق ( بسیار طلاق دهنده ) بود و با زنان بسیار زیادی ازدواج کرده و سپس آنها رها کرده است و با زنان دیگری ازدواج کرده در اینجا باید گفت که اولا تعدد زوجات و چندهمسری در آن زمان و در کشور عربستان رایج و معمول بوده و اسلام آن را محدود به تعداد مشخصی کرده است و حد را تعیین کرده و اینکه این کار آن زمان بد و زشت محسوب نمیشد پس طبیعتا امامان ما هم با توجه به محیط و نیز رعایت دستورات دینی گاهی اقدام به انتخاب چند همسر به مصالح مختلفی میکردند پس این امر در آن زمان کاملا پذیرفته شده بود و با فرهنگ امروز قابل مقایسه نیست .
دوما این دروغ رو اولین بار خلیفه عباسی بر علیه امام حسن گفت تا چهره فرزندان امام علی ( ع ) و سادات حسنی رو که بر ضد ظالمان عباسی بودند رو خراب کنه و جلوی پیوستن مردم به قیام آنها را بگیرد و به تاریخ نویسان دستور داد آنقدر این موضوع رو بنویسند که همه مردم باور کنند که استغفرالله امام ( ع ) فردی هوسباز بود . سوم اینکه بسیاری از مورخانی که ارقام عجیب و غیر واقعی همسران حضرت مثل ۵۰ زن ، ۷۰ زن ، ۳۰۰ زن و ۴۰۰ زن رو نقل میکنند عموما منابع اونها اعتباری ندارد و بسیاری از اونها به عنوان افرادی ضعیف السند و دروغگو شناخته شدند پس بنابراین روایات اونها نیز بی ارزش هست .
چهارم اینکه به اعتراف بسیاری از تاریخ نویسان و مورخان امام حسن شخصیتی عابد و زاهد بود که مدتی قبل از اذان صبح تا طلوع سپیده دم را به نماز و عبادت خدا می پرداخت و سپس به مشکلات مردم رسیدگی میکرد و بعد از آن به فعالیت علمی می‌پرداخت ، ایشان با وجود داشتن مرکب خوب در طول عمر خود ۲۵ بار با پای پیاده به حج رفت و به بخشش و کمک به نیازمندان شهرت داشت و همچنین هرگاه نام برزخ و روز قیامت را میشنید رنگ چهره اش تغییر میکرد و دچار حالتی عارفانه میشد پس چنین انسانی بالاتر از حد معمول و عادی نمیتواند به امور زناشویی و مادی توجه نشان دهد . پنجم و آخر اینکه حداکثر و بیشترین تعداد زنانی که برای امام دوم شیعیان ذکر نمودند ( که برخی از آنان هم مورد تردید هستند ) ۱۴ همسر هستند که نامشان در اینجا ذکر میشود و در زمان شهادت امام ۴ تن از آنها ( شماره ۱ و ۲ و ۹ و ۱۰ ) در نکاح امام بودند : ۱_ اُم بشیر بنت عقبه بن عمرو ۲_ خوله بنت منظور بن زیاد ۳_ اُم کلثوم بنت فضل بن عباس بن عبدالمطلب ۴_ حفصه بنت عبدالرحمن بن ابی بکر ۵_ رمله ( کنیز ) ۶_ هند بنت سهیل بن عمرو ۷_ سلمی بنت امرءالقیس ۸_ ظمیاء ( کنیز ) ۹_ اُم سحاق بنت طلحه بن عبیدالله ۱۰_ جعده بنت اشعث بن قیس ۱۱_ زنی از قبیله بنی شبیان ۱۲_ زنی از قبیله بنی ثقیف ۱۳_ زینب بنت سبیع ۱۴_ عایشه خثعمیه .
متاسفانه جدیدا شبهه کردند امام حسن ( ع ) نعوذبالله فردی مطلاق ( بسیار طلاق دهنده ) بود و با زنان بسیار زیادی ازدواج کرده و سپس آنها رها کرده است و با زنان دیگری ازدواج کرده در اینجا باید گفت که اولا تعدد زوجات و چندهمسری در آن زمان و در کشور عربستان رایج و معمول بوده و اسلام آن را محدود به تعداد مشخصی کرده است و حد را تعیین کرده و اینکه این کار آن زمان بد و زشت محسوب نمیشد پس طبیعتا امامان ما هم با توجه به محیط و نیز رعایت دستورات دینی گاهی اقدام به انتخاب چند همسر به مصالح مختلفی میکردند پس این امر در آن زمان کاملا پذیرفته شده بود و با فرهنگ امروز قابل مقایسه نیست .
دوما این دروغ رو اولین بار خلیفه عباسی بر علیه امام حسن گفت تا چهره فرزندان امام علی ( ع ) و سادات حسنی رو که بر ضد ظالمان عباسی بودند رو خراب کنه و جلوی پیوستن مردم به قیام آنها را بگیرد و به تاریخ نویسان دستور داد آنقدر این موضوع رو بنویسند که همه مردم باور کنند که استغفرالله امام ( ع ) فردی هوسباز بود . سوم اینکه بسیاری از مورخانی که ارقام عجیب و غیر واقعی همسران حضرت مثل ۵۰ زن ، ۷۰ زن ، ۳۰۰ زن و ۴۰۰ زن رو نقل میکنند عموما منابع اونها اعتباری ندارد و بسیاری از اونها به عنوان افرادی ضعیف السند و دروغگو شناخته شدند پس بنابراین روایات اونها نیز بی ارزش هست .
چهارم اینکه به اعتراف بسیاری از تاریخ نویسان و مورخان امام حسن شخصیتی عابد و زاهد بود که مدتی قبل از اذان صبح تا طلوع سپیده دم را به نماز و عبادت خدا می پرداخت و سپس به مشکلات مردم رسیدگی میکرد و بعد از آن به فعالیت علمی می‌پرداخت ، ایشان با وجود داشتن مرکب خوب در طول عمر خود ۲۵ بار با پای پیاده به حج رفت و به بخشش و کمک به نیازمندان شهرت داشت و همچنین هرگاه نام برزخ و روز قیامت را میشنید رنگ چهره اش تغییر میکرد و دچار حالتی عارفانه میشد پس چنین انسانی بالاتر از حد معمول و عادی نمیتواند به امور زناشویی و مادی توجه نشان دهد . پنجم و آخر اینکه حداکثر و بیشترین تعداد زنانی که برای امام دوم شیعیان ذکر نمودند ( که برخی از آنان هم مورد تردید هستند ) ۱۴ همسر هستند که نامشان در اینجا ذکر میشود و در زمان شهادت امام ۴ تن از آنها ( شماره ۱ و ۲ و ۹ و ۱۰ ) در نکاح امام بودند : ۱_ اُم بشیر بنت عقبه بن عمرو ۲_ خوله بنت منظور بن زیاد ۳_ اُم کلثوم بنت فضل بن عباس بن عبدالمطلب ۴_ حفصه بنت عبدالرحمن بن ابی بکر ۵_ رمله ( کنیز ) ۶_ هند بنت سهیل بن عمرو ۷_ سلمی بنت امرءالقیس ۸_ ظمیاء ( کنیز ) ۹_ اُم سحاق بنت طلحه بن عبیدالله ۱۰_ جعده بنت اشعث بن قیس ۱۱_ زنی از قبیله بنی شبیان ۱۲_ زنی از قبیله بنی ثقیف ۱۳_ زینب بنت سبیع ۱۴_ عایشه خثعمیه .
۵.۴k
۰۹ شهریور ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۲۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.