تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره نجم

آیه 33 تا 37

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلّٰى (٣٣)
آيا كسى را كه [از حق] روى گردانيد، ديدى ؟

وَ أَعْطىٰ قَلِيلاً وَ أَكْدىٰ (٣٤)
و اندكى [از مال خود] بخشيد و [از باقى ماندۀ آن] امساك ورزيد

أَ عِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرىٰ (٣٥)
آيا علم غيب نزد اوست و او مى بيند [كه بار گناهانش را در قيامت ديگرى برمى دارد؟ ](

أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمٰا فِي صُحُفِ مُوسىٰ (٣٦)
يا او را به آنچه در صحيفه هاى موسى است خبر نداده اند؟

وَ إِبْرٰاهِيمَ الَّذِي وَفّٰى (٣٧)
و [يا به آنچه در صحيفه هاى] ابراهيم [است] همان كه به طور كامل [به پيمانش با خدا] وفا كرد [آگاهش نكرده اند؟ ]

نکته ها:

«أكدى » از «كُدية» يعنى بخل و دست كشيدن از انفاق كه در اصل به معنى زمين سخت است. «وفىّ» يعنى حضرت ابراهيم در همه موارد به وعده و تعهدش وفا كرد.
در شأن نزول آيه اول گفته اند: اين آيات در مورد شخصى است كه اهل انفاق و كمك به مردم بود، ديگران به او گفتند: در آينده نيازمند خواهى شد. او از انفاق دست كشيد و گرفتار بخل شد.
خداوند حضرت ابراهيم را با اوصاف گوناگونى در قرآن ستايش فرموده است، از جمله: اوّاه، حليم، بصير، مخلص، قانت، شاكر، صدّيق، مؤمن، محسن، وفىّ، خليل، امام، اسوة، اُمّة، عابد، حنيف و مسلم.
در قرآن، دو بار صحف ابراهيم و موسى در كنار هم ذكر شده است: يكى در اين سوره و يكى در سوره اعلى آيه 19. «صحف ابراهيم و موسى»
شايد به خاطر آن باشد كه حضرت موسى مورد قبول اهل كتاب و حضرت ابراهيم مورد قبول مشركان مكّه بود، لذا نام اين دو بزرگوار در كنار هم بيان شده است.
در برابر بخل، سخن از وفا و ايثار حضرت ابراهيم مطرح شده است او كه همه چيز خود را در راه خدا داد: «بذل نفسه للنيران و قلبه للرحمن و ولده للقربان و ماله للاخوان» جان را تسليم آتش، دل را تسليم خدا، فرزند را براى قربانى شدن و ثروت را براى برادران ايمانى خود قرار داد.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر