غزه ام درد می کند

فلسطین شده‌ام
غزه‌ام درد می‌کند

دیری‌ست جز باد
شانه نمی‌کند گیسوان دختری را
که میان پیراهن ِ چرک مادر
به ترس خفته‌است
*
لا به لای این کلمات
دنبال تعبیر شاعرانه می‌گردم
آموزگار اسرائیلی می‌گوید:
قرمز مکمل آبی است بچه‌ها
ببینید چه به هم می‌آیند
غزه و رفح و جبالیایی که سرخ‌اند
و دریای مدیترانه و نیل و فرات که آبی!

*
الهی سوسمار تو را بخورد عرب عزیز
شیوخ آل نفت!
از این همه غیرتی که دارید
از این همه لگدی که می‌زنید
به بخت کودکانۀ غزه
هر صبح یک لگد
هر شام یک لگد
*
بی وفایی جغرافیا نمی‌شناسد
کوفه انگار با ماه همسایه شده‌ است
در توسعه تاریخی‌اش به وسعت زمین
در سکوت ِ سردی
که به ساحل دریای مدیترانه می‌وزد
*
به سهم خودت
از جیغ‌های جهان فکر کن
نسخه تراژدی «شرکت هیولاها» را
نتانیاهو در غزه می‌سازد
و بر پرده‌ای
به وسعت چشم‌های جهان
اکران می‌کند؛
بفرمایید چیپس!
بفرمایید پفک!

#عباس_حسین_نژاد