دستهایت

دست‌هایت،
بویِ پاییز می‌دهد
شاید از چیدنِ انار می‌آیی؛
و شاید از چیدن میوه ی باغها تا شب چره زمستانت باشد زیر کرسی داغ!
شاید از کوچه‌هایِ دلتنگی
شاید از بغضِ کالِ خرمالو
شاید از فصلِ انتظار می‌آیی...
دست‌هایت؛
میهمانِ کدام گندمزارند؟