اگه حق بود لایک کنید

نه تو مدرسه میتونم خود واقعیمو بروز بدم نه تو خونه تو مدرسه باهر چیز کوچیک و مسخره ای کلی میخندم اما از نوع فیکیش تو خونه لجبازی و لوس بازی در میارم و برخورد تند باهام میکنن و در آخر تو تنهایام کلی گریه میکنم امروز طاقت نیاوردم وتو مدرسه گریه کردم زنگ تفریح بود و چند نفر گفتن چی شده سریع اشکامو پاک کردم و خندیدم و گفتم چیزی نیست شما برید سرکلاس میز آخر بودم و کسی کنارم نشسته بود کلاه هودی رو روسم کشیده بودم و سر کلاس بازم کلی گریه کردم حوصله ی توضیح ندارم به جاش لبخند الکی تحویلت می دم و تو خونم نه خوشحالم نه غمگین و درحالی ک دارم از درون و از لحاظ روحی متلاشی میشم کسی نمی فهمه و همه بیخیال فکر میکنن ی دختر خیلی شادم ک هیچ غمی نداره