تنها دلیل دووم آوردن من بین این همه فشار و سختی تویی؛ توی

تنها دلیل دووم آوردن من بین این همه فشار و سختی تویی؛ تویی که هرجا کم میارم چشمامو می‌بندم و به اون خنده‌ ی قشنگت فکر می‌کنم. خودمو تو بغلت تجسم می‌کنم که داریم واسه موفقیتمون خوشحالی می‌کنیم. شاید ندونی ولی فکر کردن به تو هم آرومم می‌کنه.