ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﻗﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ

ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﻗﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﻨﺠﺎﻧﯽ ﻧﻘﺮﻩ ﮔﻮﻥ ﺟﺎﯼ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﮐﻠﻤﺎﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﻏﻬﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﺮ ﻃﺎﻗﭽﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻡ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺮﮒ ﭘﻮﺵ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ
ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯿﺪ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﺗﻠﺦ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍ
ﭼﻮﻥ ﻧﻬﺮﯼ ﮔﻮﺍﺭﺍ ﻧﻮﺷﯿﺪ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﻣﺤﻞ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺧﯿﺮﻩ ﻧﻤﺎﻧﺪ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﻭ ﮔﺮﻡ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻧﻔﺸﺮﺩﻡ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﻝ ﭘﺎﮎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﭘﺎﮐﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖ ﺑﯽ ﺭﯾﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺭﯾﺎ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺻﺪﺍﯼ ﺩﻟﻨﺸﯿﻦ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﯽ ﺭﻭﯼ ﺩﻟﻢ ﻧﻨﺸﺴﺖ
ﻋﺰﯾﺰﻡ ...
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻮ ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ، ﺩﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﭙﯿﺪﻥ
ﻭﺗﭙﯿﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﻣﻦ ﻏﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ، ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺐ ، ﺷﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ
ﻭﺑﺴﺘﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﻣﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﯾﺶ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺍﺵ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯿﺶ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ