باران! بیا و رحم کن تو که میایی یاد او هم میاید ... آن وق

باران! بیا و رحم کن تو که میایی یاد او هم میاید ... آن وقت من میمانم بدون چتر روی سنگ فرش های خیسی که طعم تنهایی میدهد ...