ﭼﻨﺎﻥ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻡ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ

ﭼﻨﺎﻥ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻡ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ
ﮐﻪ ﺷﮑﻠﻢ ﺷﮑﻞ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﺖ
ﺑﺒﯿﻦ ﻣﺮﮒ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﯾﺶ
ﮐﻪ ﻣﺮﮒ ﻣﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﯽ ﺳﺖ
ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ
ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻦ
ﺩﺭﻭﻏﯿﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﻭﺯ
ﻣﺮﺍ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻦ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺑﺮ
ﻧﻤﯽ ﮔﺮﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ
ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﺰﺍﻧﻨﺪ
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﮕﺬﺭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ
ﻓﻘﻂ ﺍﺳﻤﯽ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ
ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻫﺴﺘﻢ
ﺩﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﺩﻓﺘﺮﻡ ﺧﺎﻟﯽ
ﻗﻠﻢ ﺧﺸﮑﯿﺪﻩ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﻢ
ﮔﺮﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻡ
ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻡ
ﺑﻪ ﺟﺰ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻦ
ﭼﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﭘﯿﺶ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﻡ
ﺭﻓﯿﻘﺎﻥ ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻓﺘﻨﺪ
ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭﺩﻧﺪ
ﺷﮕﻔﺘﺎ ﺍﺯ ﻋﺰﯾﺰﺍﻧﯽ
ﮐﻪ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﻭﺝ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ
ﭘﻞ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﮔﺮﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻡ
ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻡ
ﺑﻪ ﺟﺰ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻦ
ﭼﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﭘﯿﺶ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﻡ
ﺭﻓﯿﻘﺎﻥ ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻓﺘﻨﺪ
ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭﺩﻧﺪ
ﺭﻓﯿﻘﺎﻥ ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻓﺘﻨﺪ
ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭﺩﻧﺪ