«بارالها...

«بارالها...

یکتایی،بی همتایی،برهمه چیز بینایی،در همه حال دانایی.

الهی

عنایت تو کوه است و فضل و دریا.کوه کِی فرسود و دریا کِی کاست؟

الهی

ای داننده ی رازها،ای شنونده ی آوازها،ای بیننده ی نمازها ،ای پذیرنده ی نیازها...

نومیدم مساز بگیر دستم...

از درگه همچون تو کریمی هرگز

نومید کسی نرفت و من هم نروم...»